Lenteklaar

Lara zucht. Ze wijst naar haar benen. Ze draagt een skinny. ‘Wat is er mee?’ vraag ik. Buiten mijn coaching praktijk schijnt de zon volop. Kleine narcissen bloeien in de Amsterdamse minituintjes aan de straat. Torven, de rode kater van de buren heeft zich op de vensterbank tegen het warme raam genesteld. Hij slaapt.

‘Het is rokjesdag en ik ben niet lenteklaar.’

‘Wat is lenteklaar, vraag ik.

‘Nou, onthaarde en bruine benen om mee te beginnen, vijf kilo lichter en een stuk strakker dan ik nu ben. Zo kan ik echt niet naar buiten.’ Ze kijkt ontmoedigd uit het raam. Ze ziet er moe en verdrietig uit.

Lara moet altijd een heleboel van zichzelf. Zoals zorgen voor haar vriend Tom, die na zijn ontslag bij een IT- bedrijf depressief thuis zit. Ze werkt 32 uur als secretaresse en is moeder van de 5-jarige Lisa. De laatste tijd wordt het haar allemaal te veel. Ze merkt dat ze piekert, slechter slaapt en dat het haar moeite kost om zich op haar werk te concentreren. Na een gesprek met de bedrijfsarts is haar geadviseerd coaching te zoeken. Om te voorkomen dat ze opgebrand raakt.

‘Wat zou er gebeuren als je het allemaal wat minder perfect zou doen,’ vraag ik haar.

‘Je bedoelt met behaarde witte benen naar buiten?’ We lachen allebei.

‘Ik bedoel hoe het zou zijn als je iets minder tijd aan Tom zou besteden en iets beter voor jezelf zou zorgen?’

Het wordt stil in de kamer. Lara tikt met haar voet op de houten vloer.

‘Dan zou ik vaker met vriendinnen afspreken en weer gaan hardlopen’, zegt ze dan. Ze glimlacht bij het idee.

‘En wat houdt je tegen om dit te gaan doen?’

Ik ken haar inmiddels goed genoeg om het antwoord dat ze me vervolgens geeft te raden: Ze is bang om het niet goed te doen. Ze heeft het idee dat ze haar vriend in de steek laat als ze niet voor hem klaar staat wanneer hij haar nodig heeft. Ik leg haar uit dat het evenwicht zoek is. Dat het noodzakelijk is om beter voor zichzelf te zorgen. Omdat ze anders leegloopt en opraakt.

We maken een plan. Ze gaat de komende week met haar beste vriendin afspreken en ze gaat twee keer hardlopen. We bekijken wanneer dit mogelijk is en dit wordt vastgelegd in haar agenda. Daar sta ik op, want anders komt het er niet van. Ook gaat ze met Tom in gesprek over haar behoefte aan eigen tijd.

Als Lara weg is denk ik na over het gesprek. Ik verwonder me over het feit dat mensen vaak tien keer zo hard hun best doen voor anderen dan voor zichzelf. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is.

Ik loop naar buiten met een kopje thee. Ik zou ook alvast het gespreksverslag kunnen schrijven, maar daar heb ik nog geen zin in. Ik kies ervoor om even op het trapje dat naar de praktijk leidt te zitten en te genieten van een kwartier eigen tijd. Tot de volgende persoon zich meldt.

Sarah is coach en heeft een goedlopende praktijk in Amsterdam Oost. In haar blog schrijft ze over wat ze meemaakt tijdens haar gesprekken en over Torven, de rode kater van de buren.